| | | | | | |
| |
ای نمودار آفتاب بلند |
|
گشته ایمن چو آسان ز گزند |
|
| |
صورت فتح و قبه‌ی ظفری |
|
این‌چنین دلگشای دشمن بند |
|
| |
ساحتت آب قندهار ببرد |
|
صنعتت بیخ نوبهار بکند |
|
| |
سقف تو با سپهر همسایه |
|
صحن تو با بهشت خویشاوند |
|
| |
آسمانی که نیستت همتا |
|
یا بهشتی که نیستت مانند |
|
| |
از تو آباد باد و فرخ باد |
|
آنکه بنیاد فرخ تو فکند |
|
| |
مجد دین بوالحسن هست عقیم |
|
مادر عالم از چو او فرزند |
|
| |
آنکه دستش به دادن روزی |
|
آمد اندر زمانه روزی مند |
|
| |
تا ز تاریخها شود معلوم |
|
کز فلان چند شد ز بهمان چند |
|
| |
عدد سالهای عمرش باد |
|
همچو تاریخ پانصد و چل و اند |
|
| |
به خدایی که دست قدرت او |
|
ناوک مجری قدر فکند |
|
| |
دست قهرش مگر ز وعد و وعید |
|
جوز در مغز معصیت شکند |
|
| |
کز ملافات مردک جاهل |
|
بیخ شادی ز جان و دل بکند |
|
