انوری (مقطعات)/به خدایی که از میان دو حرف
به خدایی که از میان دو حرف | هفت چرخ و چهار طبع انگیخت | |||||
بوی کافور و عود و مشک آورد | رنگ طاوس و کبک و زاغ آمیخت | |||||
که مرا درد هجر تو بر سر | خاک اندوه و آتش غم بیخت | |||||
از برم دل به خدمت تو رسید | وز تنم جان ز فرقت تو گریخت | |||||
این چنین کارها زمانه کند | با زمانه نمیتوان آویخت |