انوری (مقطعات)/به نظم مرثیه‌ای در که چون ز موجب آن
| به نظم مرثیه‌ای در که چون ز موجب آن | یتیم‌وار تفکر کنم برآشوبم | |||||
| امیر عادل در یک دو بیت نقدی کرد | هنوزش از سر انصاف خاک می‌روبم | |||||
| وزان نشاط که آن نظم ازو منقح شد | چو سرو نو ز صبا پای حال می‌کوبم | |||||
| زهی مفید که تنبیه کرد بی زجرم | زهی ادیب که تعلیم داد بی‌چوبم | |||||