| | | | | | |
|
پس دریده بریده پیشی چند |
|
که ندیمان حضرت شاهند |
|
|
از چپ و راست خلق میرانند |
|
که کسی چند پاره در راهند |
|
|
خدایگانا آنی که دوستدارانت |
|
ز نور رای تو دانم ستاره رای شوند |
|
|
قبول درگه تو چون بیافتند به قدر |
|
چو ساکنان مجره سپهرسای شوند |
|
|
به بنده خانهی تو بر امید آنکه مگر |
|
به یمن طائر بختت طربفزای شوند |
|
|
نشسته چار حریفند شاهد و شیرین |
|
بدانکه تا ز می لعل سرگرای شوند |
|
|
شرابشان نرسیدست زان همی ترسم |
|
که شاهدان همه ناگاده باز جای شوند |
|
|
به یک دو ساغر پر شان که دردهد ساقی |
|
به کام بنده همین هر سه چار پای شوند |
|
|
اگر عزیز کنی شان به شیشهای دو شراب |
|
حریف و بندهی تو تا شراب گای شوند |
|