بنام خداوند بخشاینده مهربان

قسم به روز روشن تا هنگام ظهر آن. (۱)

وقسم به شب یا هنگام آرامش آن. (۲)

که خدای تو ترا هیچ ترک نگفته و بر تو خشم ننموده است. (۳)

و البته عالم آخرت برای تو بسی بهتر از نشاه ی دنیا است. (۴)

و بزودی پروردگارت بتو چندان مقام شفاعت عطا کند که تو راضی شوی. (۵)

آیا خدا تورا یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد؟. (۶)

و تورا در بیابان مکه ره گم کرده یافت و رهنمایی کرد. (۷)

و باز تورا فقیر الی الله یافت (بدولت نبوت) توانگر کرد. (۸)

پس تو هم هرگز یتیم را قهر مکن. (۹)

و هرگز فقیر سائل را به زجر (از درت) مران. (۱۰)

و اما نعمت پروردگارت را بازگو. (۱۱)