| | | | | | |
|
جبههی زرین نمود چهرهی صبح از نقاب |
|
خندهی شب گشت صبح خندهی صبح آفتاب |
|
|
غمزهی اختر ببست خندهی رخسار صبح |
|
سرمهی گیتی بشست گریهی چشم سحاب |
|
|
صبح چو پشت پلنگ کرد هوا را دو رنگ |
|
ماه چو شاخ گوزن روی نمود از حجاب |
|
|
دهره برانداخت صبح، زهره برافکند شب |
|
پیکر آفاق گشت غرقهی صفاری ناب |
|
|
مائده سالار صبح نزل سحرگه فکند |
|
از پی جلاب خاص ریخت ز ژاله گلاب |
|
|
صبح نشینان چو شمع ریخته اشک طرب |
|
اشک فشرده قدح شمع گشاده شراب |
|
|
پنجهی ساقی گرفت مرغ صراحی به دام |
|
ز آتش صبح اوفتاد دانهی دلها به تاب |
|
|
صبح همه جان چو می، می همه صفوت چو روح |
|
جرعه شده خاک بوس خاک ز جرعه خراب |
|
|
چون ترنجی به صبح ساخته نارنج زر |
|
از پی دست ملک، مالک رق و رقاب |
|
|
صبح سپهر جلال، خسرو موسی سخن |
|
موسی خضر اعتقاد خضر سکندر جناب |
|