| | | | | | |
| |
صورت نمی‌بندد مرا کان شوخ پیمان نشکند |
|
کام من اندر دل شکست امید در جان نشکند |
|
| |
از خام کاری خوی او افغان کنم در کوی او |
|
گر شحنه‌ی بدگوی او در حلقم افغان نشکند |
|
| |
گفتار من باد آیدش، خون ریختن داد آیدش |
|
گر رنج من یاد آیدش عهد من آسان نشکند |
|
| |
تا هجر او سوزد جگر از صبر چون سازم سپر |
|
دانی که دانم این قدر کز موم سندان نشکند |
|
| |
زد نوک ناوک بر دلم تا خسته شد یک سر دلم |
|
هم راضیم گر در دلم سرهای پیکان نشکند |
|
| |
آن را که در کار آورد کارش ز رونق چون برد |
|
کان کو به جان گوهر خرد حالی به دندان نشکند |
|
| |
زان غمزه‌ی کافر نشان ای شاه شروان الامان |
|
آری سپاه کافران جز شاه شروان نشکند |
|
| |
خاقانی ار خود سنجر است در پیش زلفش چاکر است |
|
گر صبر او صد لشکر است الا به مژگان نشکند |
|
