| | | | | | |
|
عافیت را نشان نمییابم |
|
وز بلاها امان نمییابم |
|
|
میپرم مرغ وار گرد جهان |
|
هیچ جا آشیان نمییابم |
|
|
نیست شب کز رخ و سرشک بهم |
|
صد بهار و خزان نمییابم |
|
|
دل گم گشته را همی جویم |
|
سالها شد نشان نمییابم |
|
|
خوارش افکند می به خاک چه سود |
|
راه بر آسمان نمییابم |
|
|
دولت اندر هنر بسی جستم |
|
هر دو در یک مکان نمییابم |
|
|
گوئیا آب و آتشند این دو |
|
که به هم صلحشان نمییابم |
|
|
زین گرانمایه نقد کیسهی عمر |
|
حاصل الا زیان نمییابم |
|
|
بخت اگر آسمانی است چرا |
|
بر خودش پاسبان نمییابم |
|
|
بهر نوزادگان خاطر خویش |
|
بخت را دایگان نمییابم |
|
|
خوان جان ساختن چه سود که من |
|
به سزا میهمان نمییابم |
|
|
زاغ حرص و همای همت را |
|
ریزه و استخوان نمییابم |
|
|
خویشتن خوار کردهام چو مور |
|
چه توان کرد نان نمییابم |
|
|
چون نترسم که در نشیمن دیو |
|
هیچ تعویذ جان نمییابم |
|
|
بس سبع خانهاس است کاندر وی |
|
همدمی ایرمان نمییابم |
|
|
یک جهان آدمی همی بینم |
|
مردمی در میان نمییابم |
|
|
دشمنان دست کین برآوردند |
|
دوستی مهربان نمییابم |
|
|
هم به دشمن درون گریزم از آنک |
|
یاری از دوستان نمییابم |
|
|
عهد یاران باستانی را |
|
تازه چون بوستان نمییابم |
|
|
همه فرعون و گرگ پیشه شدند |
|
من عصا و شبان نمییابم |
|
|
ز آن نمط کارزوی خاقانی است |
|
جای جز بر کران نمییابم |
|
|
در زمانه پناه خویش الا |
|
در شاه جهان نمییابم |
|