| | | | | | |
|
مشتی خسیس ریزه که اهل سخن نیند |
|
با من قران کنند وقرینان من نیند |
|
|
چون ماه نخشبند مزور از آن چو من |
|
انجم فروز گنبد هر انجمن نیند |
|
|
از هول صور فکرت من در قیامتند |
|
گر چه چو اهل صور فکنده کفن نیند |
|
|
پروردگان مائدهی خاطر منند |
|
گر خود به جمله جز پسر ذوالیزن نیند |
|
|
بل نایبان یاوگیان ولایتند |
|
زیرا که شه طغان جهان سخن نیند |
|
|
گاوی کنند و چون صدف آبستنند لیک |
|
از طبع گوهر آور و عنبر فکن نیند |
|
|
چون طشت بیسرند و چو در جنبش آمدند |
|
الا شناعتی و دریده دهن نیند |
|
|
گاه فریب دمنهی افسون گرند لیک |
|
روز هنر غضنفر لشکر شکن نیند |
|
|
چون ارقم از درون همه زهرند و از برون |
|
جز کبش رنگ رنگ و شگال شکن نیند |
|
|
اوباش آفرینش و حشو طبیعتند |
|
کالا به دست حرص و حسد مرتهن نیند |
|
|
اندر چه اثیر اسیرند تا ابد |
|
زان جز شکسته پای و گسسته رسن نیند |
|
|
گویند در خلافه ولیعهد آدمیم |
|
مشنو خلافشان که جز ابلیس فن نیند |
|
|
گویند عیسی دگریم از طریق نطق |
|
برکن بروتشان که بجز گور کن نیند |
|
|
خود را همای دولت خوانند و غافلند |
|
کالا غراب ریمن و جغد دمن نیند |
|
|
بر قلههای کوه ریاضت کشیدهاند |
|
ارباب تهمتند ولی برهمن نیند |
|
|
از روی مخرقه همه دعوی دین کنند |
|
وز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند |
|
|
چون شمع صبحگاهی و چون مرغ بیگهی |
|
الا سزاید کشتن و گردن زدن نیند |
|
|
من میوه دار حکمتم از نفس ناطقه |
|
و ایشان ز روح نامیه جز نارون نیند |
|
|
جمعند بر تفرق عالم ولی ز ضعف |
|
موران با پرند و سپاه پرن نیند |
|
|
تازند رخش بدعت و سازند تیر کید |
|
اما سفندیار مرا تهمتن نیند |
|
|
فرعونیان بیفر و عونند لاجرم |
|
اصحاب بینش ید بیضای من نیند |
|
|
خود عذرشان نهم که جعل پیشهاند پاک |
|
ز آن طالبان مشک و نسیم سمن نیند |
|
|
آری به آب نایژه خو کردهاند از آنک |
|
مستسقیان لجهی بحر عدن نیند |
|
|
بل تا مرض کشند ز خوانهای بد گوار |
|
کارزانیان لذت سلوی و من نیند |
|
|
بینا دلان ز گفتهی من در بشاشتاند |
|
کوری آن گروه که جز در حزن نیند |
|
|
جایی است ضیمران ضمیر مرا چمن |
|
کارواح قدس جز طرف آن چمن نیند |
|
|
نساج نسبتم که صناعات فکر من |
|
الا ز تار و پود خرد جامه تن نیند |
|
|
نجار گوهرم که نجیبان طبع من |
|
جز زیر تیشهی پدر خویشتن نیند |
|
|
وین جاهلان ملمع کارند و منتحل |
|
ز آن گاه امتحان بجز از ممتحن نیند |
|
|
از نوک خامه دفتر دلشان سیه کنم |
|
کایشان زنخ زنند، همه خامه زن نیند |
|
|
آنجا که من فقاع گشایم ز جیب فضل |
|
الا ز درد دل چو یخ افسرده تن نیند |
|
|
معصوم کی شوند ز طوفان لفظ من |
|
کز نوح عصمت الا فرزند و زن نیند |
|
|
در کون هم طویلهی خاقانیند لیک |
|
از نقش و نطرتند ز نفس و فطن نیند |
|
|
حقا به جان شاه که هم شاه آگه است |
|
کایشان سزای حضرت شاه ز من نیند |
|