| | | | | | |
|
چو گل بیش ندهم سران را صداعی |
|
کنم بلبلان طرب را وداعی |
|
|
نه از کاس نوشم، نه از کس نیوشم |
|
صبوحی میی، بوالفتوحی سماعی |
|
|
ز مه جام و ز افلاک صوت اسم و دارم |
|
چو عیسی بر آن صوت و جام اطلاعی |
|
|
منم گاو دل تا شدم شیر طالع |
|
که طالع کند با دل من نزاعی |
|
|
ازین شیر طالع بلرزم چو خوشه |
|
که از شیر لرزد دل هر شجاعی |
|
|
مرا طالع ارتفاعی است دیدم |
|
کز این هفت ده نایدم ارتفاعی |
|
|
کنم قصد نه شهر علوی که همت |
|
ازین هفت سفلی نمود امتناعی |
|
|
ولی خانه بر یخ بنا دارد ار من |
|
ز چرخ سدابی گشایم فقاعی |
|
|
ازین شقه بر قد همت چه برم |
|
که پیمودمش کمتر است از ذراعی |
|
|
جهان نیز چون تنگ چشمان دور است |
|
ازین تنگ چشمی، ازین تنگ باعی |
|
|
نه از جاه جویان توان یافت جاهی |
|
نه از صاع خواهان توان یافت صاعی |
|
|
نه روشندلی زاید از تیره اصلی |
|
نه نیلوفری روید از شوره قاعی |
|
|
نهم چار بالش در ایوان عزلت |
|
زنم چند نوبت چو میر مطاعی |
|
|
چو یوسف برآیم به تخت قناعت |
|
درآویزم از چهره زرین قناعی |
|
|
ندارم دل جمعیت، تفرقه به |
|
ببین تا چه بیند مه از اجتماعی |
|
|
ز انسان گریزم کدام انس ایمه |
|
که وحشی صفاتی، بهیمی طباعی |
|
|
من و سایه همزانو و همنشینی |
|
من و ناله همکاسه و هم رضاعی |
|
|
کنم دفتر عمر وقف قناعت |
|
نویسم بهر صفحهای لایباعی |
|
|
کرم مرد پس مرثیت گویم او را |
|
ندارم به مدحت دل اختراعی |
|
|
شب بخل سایه برافکند و اینک |
|
نماند آفتاب کرم را شعاعی |
|
|
علیالقطع نپذیرم اقطاع شاهان |
|
من و ترک اقطاع و پس انقطاعی |
|
|
چو مار و نعامه خورم خاک و آتش |
|
بمیر و نعیمش ندارم طماعی |
|
|
چو نانند کون سوخته و آب رفته |
|
من از آب و نانشان چه سازم ضیاعی |
|
|
نه نان است پس چیست؟ نار الجحیمی |
|
نه آب است پس چیست؟ سر الضباعی |
|
|
ندارم سپاس خسان، چون ندارم |
|
سوی مال و نان پاره میل و نزاعی |
|
|
به او نشاط شراب آن نیرزد |
|
که آخر خمارم رساند صداعی |
|
|
کتابت نهادن به هر مسجدی به |
|
که جستن به هر مجلسی اصطناعی |
|
|
مدب شوم یا فقیه و محدث |
|
کاحادیث مسند کنم استماعی |
|
|
به صف النعال فقیهان نشینم |
|
که در صدر شاهان نماند انتفاعی |
|
|
ور از فقه درمانم آیم به مکتب |
|
نویسم خط ثلث و نسخ و رقاعی |
|
|
ولیکن گرفتم که هرگز نجویم |
|
نه ملک و منالی، نه مال و متاعی |
|
|
نه ترکی و شاقی، نه تازی براقی |
|
نه رومی بساطی، نه مصری شراعی |
|
|
هم آخر بنگزیرد از نقد و جنسی |
|
که مستغنیم دارد از انتجاعی |
|
|
نه جامه بباید ز خیر الثیابی |
|
نه جایی بباید به خیر البقاعی |
|
|
به روزی دو بارم بباید طعامی |
|
به ماهی دو وقتم بباید جماعی |
|
|
بر این اختصار است دیگر نجویم |
|
معاشی که مفرد بود یا مشاعی |
|