| | | | | | |
|
از افق ملکت ار ستاره فرو شد |
|
طلعت شمس ابد سوار بماناد |
|
|
ماه نوار در حجاب غرب نهان شد |
|
داور شرق آفتابوار بماناد |
|
|
از چمن دولتی که باغ کیان راست |
|
گر گل نو رفت نوبهار بماناد |
|
|
دست قضا گر شکست شاخ نو از سرو |
|
سرو سعادت به جویبار بماناد |
|
|
گر رطب رنگ ناگرفته شد از نخل |
|
نخل کیانی به نخلزار بماناد |
|
|
ور گهر تاج نابسوده شد از بحر |
|
بحر گهر زای تاجدار بماناد |
|
|
مدت عمر ار نداد کام سیاوش |
|
دولت کاوس کامکار بماناد |
|
|
ور به اجل زرد گشت چهرهی سهراب |
|
رستم دستان کارزار بماناد |
|
|
زادهی بهرام گور کور که ار شد |
|
عزت بهرام برقرار بماناد |
|
|
چشم و چراغی که از میان کیان رفت |
|
نور کیان ظل کردگار بماناد |
|
|
گر به گهر باز رفت جان براهیم |
|
احمد مختار شاد خوار بماناد |
|
|
شیر بچه گر به زخم مور اجل رفت |
|
پیلفکن شیر مرغزار بماناد |
|
|
بچهی باز ار شکار دست قضا گشت |
|
باز سپید ظفر شکار بماناد |
|
|
شاه معظم مسیح قالب ملک است |
|
ملک ز عدلش بر آب کار بماناد |
|
|
عمر سلیمان عهد باد ابدالدهر |
|
حضرت بلقیس روزگار بماناد |
|
|
تاج سر آفرینش است شه شرق |
|
در کنف آفریدگار بماناد |
|
|
تحفهی اسلامیان دعاست که یارب |
|
خسرو اسلام شهریار بماناد |
|