| | | | | | |
|
افاق زیر خاتم خوارزم شاهی است |
|
مانا ز بخت یافت نگین پیمبری |
|
|
پیش سپید مهرهی قدرش زبونتر است |
|
از بانگ پشه دبدبهی کوس سنجری |
|
|
از بهر آنکه نامهی درگاه او برد |
|
عنقا کمر ببست برای کبوتری |
|
|
چرخ کبود را ز حسام بنفش او |
|
تهدید میرسد که رها کن ستمگری |
|
|
از دهر زاد و دهر فضولی نمای را |
|
خون ریختی گرش نبدی حق مادری |
|
|
تیغش ز چار شهر خراسان خراج خواست |
|
از چار شهر چه که ز نه چرخ چنبری |
|
|
شمشیر گوشت خوارهی او را مزوری است |
|
آنکس که خورد رست ز دست مزوری |
|
|
گر خصم او بجهد طلسمی بساخته است |
|
آنقدر هم ز قدرت او خواست یاوری |
|
|
گوساله گرچه بهر خلاف خدای بود |
|
نطق از خدای یافت نه از سحر سامری |
|
|
گردون مگر مصحف نامش شنوده بود |
|
کابشر نوشت نامش بر تاج مشتری |
|
|
روح القدس به خدمت او میخورد قسم |
|
کامروز در زمانه تو اسلام پروری |
|
|
سوگند خورد عاقلهی جان به فضل و عدل |
|
کز روی عدل گستری و فضل پروری |
|
|
خوارزم شه هزار چو محمود زاولی است |
|
خاقانی از طریق سخن صد چو عنصری |
|
|
ابر دستا ز بحر جود مرا |
|
عنبر در ثمن فرستادی |
|
|
یمن و ترک هست شوم و به من |
|
یمن فال یمن فرستادی |
|
|
طغرلی و همای و بلبل را |
|
زاغ طوطی سخن فرستادی |
|
|
شاه شیران توئی که طرفه غزال |
|
صید کردی به من فرستادی |
|
|
گر فرستادیم غلام حبش |
|
بس که ترک ختن فرستادی |
|
|
خادم ساده دل منم که مرا |
|
خادم ساده تن فرستادی |
|
|
خاقانیا! مسیح دما! زین خراس دهر |
|
نانت جوین چراست سخنهات گندمی |
|
|
مردی، چرا شوی به در عامه طفلوار |
|
شیری، چرا کنی ز سر لابه سگ دمی |
|
|
درگاه حق شناس که دنیا ز پس دود |
|
بشنو ندای حق سوی دنیا که اخدمی |
|
|
مردم مجوی و یار مخواه از جهان که هست |
|
یاری و مردمی همه ماری و کژدمی |
|
|
چون هر دو میم مردمه در خط کاتبان |
|
کو راست هر دو مردمهی چشم مردمی |
|
|
عالمی بس دیو رای است ارنه من |
|
نام حور دل فریبش کردمی |
|
|
ارغوانش زعفران ساید همی |
|
ور نسودی من عتابش کردمی |
|
|
شهربانووار چون رفتی به راه |
|
من عمروار احتسابش کردمی |
|
|
مادیانی کو شکیبا شد ز فحل |
|
از ریاضت من رکابش کردمی |
|
|
گرچه او را حاجت مهماز نیست |
|
راندمی شب چو نهیبش کردمی |
|
|
بر چنین مرکوب سی فرسنگ راه |
|
من ز چشم بد نقابش کردمی |
|
|
کلک سیمین در دواتش سودمی |
|
بند زرین بر کتابش کردمی |
|
|
از در عشرین کتابش خواندمی |
|
وز ره تسعین حسابش کردمی |
|