| | | | | | |
|
با آینهی ضمیر مخدوم |
|
خواهد که نفس زند نیارد |
|
|
مجد الدین افتخار اسلام |
|
که اسلام بدو تفاخر آرد |
|
|
بحری است نهنگ سار کلکش |
|
کالا گهر از دهن نبارد |
|
|
در ظلمت حال خاطر اندوه |
|
با نور خیال او گسارد |
|
|
پر کحل جواهر آیدش چشم |
|
چون بر خط او نظر گمارد |
|
|
دل یاد کند فضایل او |
|
چندان که به دست چپ شمارد |
|
|
بر یاد محقق مهینه |
|
انگشت کهینه بسته دارد |
|
|
آخر چه حساب گیرد انگشت |
|
کورا ز میان فرو گذارد |
|
|
یار مردم مار و کژدم دان کنون خاقانیا |
|
کز دم کژدم دم مردم تو را بدتر بود |
|
|
آن نه یارانند مارانند پس بیگانه به |
|
کافت یاران چو باشد آشنا بدتر بود |
|
|
تا تو مردم را ستایی در بلایی با همه |
|
چون تو را مردم ستایند آن بلا بدتر بود |
|