| | | | | | |
|
دی فرد و خفته بخت سوی ارمن آمدم |
|
امروز جفت نعمت بسیار میروم |
|
|
دیدم دو بحر، بحر ایادی و بحر آب |
|
من زین دو بحر شاکر آثار میروم |
|
|
لب تشنه آمدم به لب بحر شور لیک |
|
سیراب بحر عذب صدفدار میروم |
|
|
گر خشکسال بخل جهان را گرفت، من |
|
غرق سحاب جود گهر بار میروم |
|
|
یعنی ز صبح صادق انعام شمس دین |
|
از شرم سرخ روی و شفقوار میروم |
|
|
در گوش گاو خفتهام از امن کز عطاش |
|
با گنج گاو و دولت بیدار میروم |
|
|
کاس کرم دهد به من و من ز خرمی |
|
سرمست کاس از دل هشیار میروم |
|
|
کس مرغ را که داشت به پروار ندهد آب |
|
من مرغوار ز آب به پروار میروم |
|
|
نزد رئس چون الف کوفی آمدم |
|
چون دال سرفکنده خجل سار میروم |
|
|
بر عین غین گشته ز خجلت ز عین مال |
|
چون حرف غین بین که گرانبار میروم |
|
|
از پیش این رئیس نکوکار پاک زاد |
|
افکنده سر، چو خائن بدکار میروم |
|