| | | | | | |
| |
ز گفته‌ی تو بجوشید طبع خاقانی |
|
جواب داد به انصاف اگرچه دید ستم |
|
| |
که گر به ذکر تو دیگر قلم بگردانم |
|
پس این زبان چو تیغم به تیغ باد قلم |
|
| |
فلک خاک در میر است و من هم |
|
از آن مدحش به آب زر نویسم |
|
| |
بسا منت که اسکندر پذیرد |
|
اگرنه قیصر اسکندر نویسم |
|
| |
دلش مومی است ارچه نیست ممن |
|
بر آهن نام او حیدر نویسم |
|
| |
چو کردم خانه‌ی دل وقف مهرش |
|
خط مهر ابد بر در نویسم |
|
| |
چو نامم بر برادر خواندگی خواند |
|
خراج خویش بر قیصر نویسم |
|
| |
امشب من و اوحد و مید |
|
هر سه دو حدیث رانده یک‌دم |
|
| |
کانون شده قبله‌ی من از راست |
|
قانون شده تکیه‌گاه چپ هم |
|
| |
در کانون اصل نقش ابلیس |
|
در قانون علم شخص آدم |
|
