| | | | | | |
|
نظیر سعد اکبر میرگشتاسب |
|
که جای سعد اصغر زخمهی اوست |
|
|
من او را باربد خوانم نه حاشا |
|
که سحر باربد در نغمهی اوست |
|
|
ای عماد الدین ای صدر زمان |
|
هر زمان صدری تو را خاک در است |
|
|
چرخ نعمان دوم خواندت و گفت |
|
نعل یحموم توام تاج سر است |
|
|
من که آتش سرم و باد کلاه |
|
خاک درگاه توام آبخور است |
|
|
مهر تب یافتم از خدمت تو |
|
زان تبم رفت و عرض برگذر است |
|
|
قحط جان میبری و قحط کرم |
|
ور تو گوئی ز دو مرسل اثر است |
|
|
پس ازین نام تو بر خاتم دهر |
|
صدر عیسی دم یوسف نظر است |
|
|
دیدهای هفت نهان خانهی چرخ |
|
که در آن خانه چه ماده چه نر است |
|
|
هم ببین خانهی خاقانی را |
|
که در این خانه چه خشک و چه تر است |
|
|
رنجهای تا به رخت چاشت خورم |
|
که فلک بر دل من چاشت خور است |
|
|
برگ مهمانی تو ساختهام |
|
گرچه بس ساختهی مختصر است |
|
|
قدری کوفته و بریان هست |
|
لیک پالودهی تر بیشتر است |
|
|
چیست پالوده سرشک تر من |
|
کوفته سینه و بریان جگر است |
|
|
خوش سواری است عمر خاقانی |
|
صیدگه دهر و بارگیر اوقات |
|
|
پیش کان زین خود ز پشت حیات |
|
بفکند نفل صید نعل کن حسنات |
|
|
دوستی داشتم به ری که به حسن |
|
رخ او خط نغز دلبر داشت |
|
|
او خط اندر جهان کشید و به عقل |
|
خال خوف از رخ رجا برداشت |
|
|
زندگانی چو مال میراث است |
|
که نبینی بقاش جز به زکات |
|
|
پس ز طاعت بده زکاتش از آنک |
|
به زکات است مال را برکات |
|
|
هر سال اگر غلام خاقان |
|
بر میر خجند میر نامی است |
|
|
خاقانی اگرچه هست میری |
|
در پیش خجندیان غلامی است |
|
|
از پی شهوتی چه کاهی عمر |
|
عمر کاه تو هر زمانی چرخ |
|
|
تو به یک جان دو جان ستان داری |
|
جان ستان تو جان ستانی چرخ |
|