| | | | | | |
| |
چون یوسف سپهر چهارم ز چاه دی |
|
آمد به دلو در طلب تخت مشتری |
|
| |
سیاره‌ای ز کوکبه‌ی یوسف عراق |
|
آمد که آمد آن فلک ملک پروری |
|
| |
هان مژده هان که رستی ازین قحط مردمی |
|
هین سجده هین که جستی ازین چاه مضطری |
|
| |
تو چه نشین و موکب سیاره آشنا |
|
تو قحط بین و کوکبه‌ی یوسف ایدری |
|
| |
خاقانیا چه ترسی از اخوان گرگ فعل |
|
چون در ظلال یوسف صدیق دیگری |
|
| |
یا ایهاالعزیز بخوان در سجود شکر |
|
جان برفشان بضاعت مزجاة کهتری |
|
| |
کنجا که افسر سر گردن‌کشان بود |
|
او را رسد بر افسرشان صاحب افسری |
|
| |
فصلی که در معارضه‌ی غیر گفته‌ای |
|
تضمینش کن در این دو سه منظوم گوهری |
|
| |
ای در قمار چرخ مسخر به دست خون |
|
از چرخ بادریسه سراسیمه سرتری |
|
| |
غوغای سرکشان فلک پایدام توست |
|
تو فتنه را بهانه ز خاقانی آوری |
|
| |
زنبور کافر ار پی غوغا به کین توست |
|
بر عنکبوت یک‌تنه تهمت چه می‌بری |
|
| |
در اوهن‌البیوت چه ترسی ز عنکبوت |
|
چون بر در مشبک زنبور کافری |
|
| |
سرپنجگی نه سیرت خرگوش خنثی است |
|
ترس از هژبر دار در آن صورت نری |
|
| |
از روزگار ترس نه از رند روزگار |
|
از سامری هراس نه از گاو سامری |
|
| |
چون دور باش در دهن مار دیده‌ای |
|
از جوشن کشف چه هراسی؟ چه غم خوری؟ |
|
| |
خاقانیا چو طوطی ازین آهنین قفس |
|
کوشی که نیم بال بیابی و بر پری |
|
