| | | | | | |
| |
اگر در جلوه میری سمند باد جولانرا |
|
بفرما تا فرو روبم به مژگان خاک میدانرا |
|
| |
مکن عیب تهی دستان که در بازار سرمستان |
|
گدا باشد که بفروشد بجامی ملک سلطانرا |
|
| |
چرا از کعبه برگردم که گر خاری بود در ره |
|
برآرم آه و در یکدم بسوزانم مغیلانرا |
|
| |
اگرهمچون خضر خواهی که دایم زنده‌دل باشی |
|
روان در پای جانان ریز اگر دستت دهد جانرا |
|
| |
بفردوسم مکن دعوت که بی آن حور مه پیکر |
|
کسی کو آدمی باشد نخواهد باغ رضوانرا |
|
| |
ببوی لعل میگونش بظلماتی در افتادم |
|
که گر میرم ز استسقا نجویم آب حیوانرا |
|
| |
چمن پیرا اگر چشمش برآنسرو دوان افتد |
|
دگر بر چشمه ننشاند ز خجلت سرو بستانرا |
|
| |
مگر باد سحرگاهی هواداری کند ور نی |
|
نسیم یوسف مصری که آرد پیر کنعانرا |
|
| |
چو مستان حرم خواجو جمال کعبه یاد آرد |
|
ز آب چشم خون‌افشان کند دریا بیابانرا |
|
