| | | | | | |
|
ایا صبا گرت افتد بکوی دوست گذار |
|
نیازمندی من عرضه ده بحضرت یار |
|
|
ببوس خاک درش وانگه ار مجال بود |
|
سلام من برسان و پیام من بگزار |
|
|
بگو که ایمه نامهربان مهر گسل |
|
نگار لاله رخ سرو قد سیم عذار |
|
|
دل شکسته که در زلف سرکشت بستم |
|
بیادگار من خسته دل نگه میدار |
|
|
مرا زمانه ز بی مهری از تو دور افکند |
|
زهی زمانهی بد مهر و چرخ کژ رفتار |
|
|
نبودمی نفسی بی نوای نغمهی زیر |
|
کنون بزاری زارم قرین نالهی زار |
|
|
نه همدمی که برآرم دمی مگر ناله |
|
نه محرمی که بگویم غمت مگر دیوار |
|
|
شبی که روز کنم بیتو از پریشانی |
|
شود چو زلف سیاه تو روز من شب تار |
|
|
فراق نامه خواجو کسی که برخواند |
|
بب دیده بشوید سیاهی از طومار |
|