| | | | | | |
|
این باد کدامست که از کوی شما خاست |
|
وین مرغ چه نامست که از سوی سبا خاست |
|
|
باد سحری نکهت مشک ختن آورد |
|
یا بوئی از آن سلسله غالیهسا خاست |
|
|
گوئی مگر انفاس روانبخش بهشتست |
|
این بوی دلاویز که از باد صبا خاست |
|
|
برخاسته بودی و دل غمزده میگفت |
|
یا رب که قیامت ز قیام تو چرا خاست |
|
|
بنشین نفسی بو که بلا را بنشانی |
|
زان رو که ز بالای تو پیوسته بلا خاست |
|
|
شور از دل یکتای من خسته برآورد |
|
هر فتنه و آشوب کز آن زلف دوتا خاست |
|
|
این شمع فروزنده ز ایوان که افروخت |
|
وین فتنه نو خاسته آیا ز کجا خاست |
|
|
از پرده برون شد دل پرخون من آندم |
|
کز پردهسرا زمزمهی پردهسرا خاست |
|
|
خواجو بجز از بندگی حضرت سلطان |
|
کاری نشنیدیم که از دست گدا خاست |
|