| | | | | | |
| |
این ترک زنگاری کمان از خیل خاقان می‌رسد |
|
وین مرغ فردوس آشیان از باغ رضوان می‌رسد |
|
| |
مجنون صاحب درد را لیلی عیادت می‌کند |
|
فرهاد شورانگیز را شیرین بمهمان می‌رسد |
|
| |
امروز دیگر ذره را خور مهربانی می‌کند |
|
وین لحظه گوئی بنده را تشریف سلطان می‌رسد |
|
| |
آید سوی بین الحزن از مصر بوی پیرهن |
|
جان عزیز من مگر دیگر به کنعان می‌رسد |
|
| |
دل می‌دهد جان را خبر کارام جان می‌پرسدت |
|
جان مژدگانی می‌دهد دل را که جانان می‌رسد |
|
| |
مرغان نگر باز از هوا مانند بلبل در نوا |
|
گوئی که بلقیس از سبا سوی سلیمان می‌رسد |
|
| |
شاه بتان بربری نوئین ملک دلبری |
|
با احتشام قیصری از حضرت خان می‌رسد |
|
| |
ای بلبل گلبانگ زن خاموش منشین در چمن |
|
بنواز راه خار کن چون گل ببستان می‌رسد |
|
| |
خواجو که می‌آید که جان قربان راهش می‌شود |
|
گوئی ز کرمان قاصدی سوی سپاهان می‌رود |
|
