| | | | | | |
| |
این چنین صورت گر از آب و گلست |
|
چون بمعنی بنگری جان و دلست |
|
| |
نرگسش خونخواره‌ئی بس دلرباست |
|
سنبلش شوریده‌ئی بس پر دلست |
|
| |
هندوی زلفش سیه کاری قویست |
|
زنگی خالش سیاهی مقبلست |
|
| |
هر چه گفتم جز ثنایش ضایعست |
|
هر چه جستم جز رضایش باطلست |
|
| |
تا برفت از چشم من بیرون نرفت |
|
زانکه برآن روانش منزلست |
|
| |
خاطرم با یار ودل با کاروان |
|
دیده بر راه و نظر بر محملست |
|
| |
دل کجا آرام گیرد در برم |
|
چون مرا آرام دل مستعجلست |
|
| |
می‌روم افتان و خیزان در پیش |
|
گر چه ز آب دیده پایم درگلست |
|
| |
من میان بحر بی پایان غریق |
|
آنکه عیبم می‌کند برساحلست |
|
| |
دوستان گویند خواجو صبر کن |
|
چون کنم کز جان صبوری مشکلست |
|
