| | | | | | |
|
ای آفتاب رویت در اوج دلفروزی |
|
وی تیر چشم مستت در عین دیده دوزی |
|
|
در چنگ آرزویت سوزم چو عود و سازم |
|
چون چنگم ار بسازی چون عودم ار بسوزی |
|
|
رفتیم و روز وصلت روزی نبود ما را |
|
یا رب شب جدایی کس را مباد روزی |
|
|
ای شمع جمع مستان بخرام در شبستان |
|
تا بزم میپرستان از چهره بر فروزی |
|
|
گفتی شبی که وصلم هم روزی تو باشد |
|
ای روز وصل جانان آخر کدام روزی |
|
|
در نیم شب برآید صبح جهان فروم |
|
گر نیم شب در آید خورشید نیم ورزی |
|
|
گل گر چه از لطافت بستان فروز باشد |
|
نبود چو آن سمنبر در بوستان فروزی |
|
|
خواجو بچشم معنی کی نقش یار بینی |
|
تا چشم نقش بین را ز اغیار بر ندوزی |
|