| | | | | | |
|
ای دل مکن انکار و از این کار میندیش |
|
ور زانکه در این کاری از انکار میندیش |
|
|
در کام نهنگان شو و کامی بکف آور |
|
چون یار بدست آید از اغیار میندیش |
|
|
با شوق حرم سرمکش از تیغ حرامی |
|
وز بادیه و وادی خونخوار میندیش |
|
|
مارست غم عشقش و او گنج لطافت |
|
گنجت چو بدست اوفتد از مار میندیش |
|
|
گر زانکه توئی نقطهی پرگار محبت |
|
از نقطه برون آی و ز پرگار میندیش |
|
|
چون دست دهد پرتو انوار تجلی |
|
از نور مبرا شود و از نار میندیش |
|
|
در عشق چو قربان شوی از کیش برون آی |
|
ور لاف انا الحق زنی از دار میندیش |
|
|
گر جان طلبد یار دل یار بدست آر |
|
چون سر بشد از دست ز دستار میندیش |
|
|
خواجو اگرت سر برود در سر این کار |
|
انکار مکن وز غم این کار میندیش |
|