| | | | | | |
| |
ای شام زلفت بتخانه‌ی چین |
|
مشک سیاهت بر لاله پرچین |
|
| |
بزم از عقیقت پر شهد و شکر |
|
وایوان ز رویت پرماه و پروین |
|
| |
شمع شبستان بنشست برخیز |
|
و آشوب مستان برخاست بنشین |
|
| |
سنبل برانداز از طرف بستان |
|
ریحان برافشان از برگ نسرین |
|
| |
دلها ربایند اما نه چندان |
|
دستان نمایند اما نه چندین |
|
| |
جز عشق دلبر مگزین که خوشتر |
|
از ملک کسری مهر نگارین |
|
| |
مجنون نبوید جز عطر لیلی |
|
خسرو نجوید جز لعل شیرین |
|
| |
ویس ار ز رامین بیزار گردد |
|
گل خار گردد در چشم رامین |
|
| |
بینم نشسته سروی در ایوان |
|
یا مست خفته شمعی ببالین |
|
| |
یار از چه گردد با دوست دشمن |
|
مهر از چه باشد با ذره در کین |
|
| |
خواجو چه خواهی اورنگ شاهی |
|
گلچهر خود را بنگر خورآئین |
|
