| | | | | | |
|
ای لاله زار آتش روی تو آب روی |
|
بر باد داده آب رخ من چو خاک کوی |
|
|
از من مشوی دست که من بیتو شستهام |
|
هم رو بب دیده و هم دست از آبروی |
|
|
با پرتو جمال تو خورشید گو متاب |
|
با قامت بلند تو شمشاد گو مروی |
|
|
خوش بر کنار چشمهی چشمم نشستهئی |
|
آری خوشست سروی سهی بر کنار جوی |
|
|
یا رب سرشک دیده گریانم از چه باب |
|
و آیا شکنج زلف پریشانت از چه روی |
|
|
شرح غمم چو آب فرو خواند یک بیک |
|
حال دلم چو باد فرو گفت مو بموی |
|
|
تا کی حدیث زلف تو در دل توان نهفت |
|
مشک ختن هر آینه پیدا شود ببوی |
|
|
روزی اگر بتیغ محبت شوم قتیل |
|
خونم از آن سیه دل نامهربان بجوی |
|
|
خواجو بب دیده گر از خود نشست دست |
|
در آتش فراق برو دست ازو بشوی |
|