| | | | | | |
|
بادهی گلگون مرا و طلعت سلمی |
|
شربت کوثر ترا و جنت اعلی |
|
|
صحبت شیرین طلب نه حشمت خسرو |
|
مهر نگارین گزین نه ملکت کسری |
|
|
دیو بود طالب نگین سلیمان |
|
طفل بود در هوای صورت مانی |
|
|
چند کنی دعوتم بتقوی و توبه |
|
خیز که ما کردهایم توبه ز تقوی |
|
|
از سرمستی کشیدهایم چو مجنون |
|
رشتهی جان در طناب خیمهی لیلی |
|
|
زلف کژش بین فتاده بر رخ زیبا |
|
راست چو ثعبان نهاده در کف موسی |
|
|
عقل تصور نمیکند که توان دید |
|
صورت خوبش مگر بدیده معنی |
|
|
موسی جان بر فراز طور محبت |
|
دیده ز رویش فروغ نور تجلی |
|
|
بوی عبیرست یا نسیم بهاران |
|
باغ بهشتست یا منازل سلمی |
|
|
یاد بود چون تو در محاوره آئی |
|
با لب لعلت حکایت دم عیسی |
|
|
راه ندارد بکوی وصل تو خواجو |
|
دست گدایان کجا رسد بتمنی |
|