| | | | | | |
| |
بده آن راح روان پرور ریحانی را |
|
که به کاشانه کشیم آن بت روحانی را |
|
| |
من بدیوانگی ار فاش شدم معذورم |
|
کان پری صید کند دیو سلیمانی را |
|
| |
سر به پای فرسش در فکنم همچون گوی |
|
چون برین در کشد آن ابلق چوگانی را |
|
| |
برو ای خواجه اگر زانکه بصد جان عزیز |
|
میفروشند بخر یوسف کنعانی را |
|
| |
گر تو انکار کنی مستی ما را چه عجب |
|
کافران کفر شمارند مسلمانی را |
|
| |
ابر چشمم چو شود سیل فشان از لاله |
|
کوه در دوش کشد جامه‌ی بارانی را |
|
| |
کام درویش جزین نیست که بر وفق مراد |
|
باز بیند علم دولت سلطانی را |
|
| |
چشم خواجو چو سر طبله‌ی در بگشاید |
|
از حیا آب کند گوهر عمانی را |
|
| |
دل این سوخته بربود و بدربان گوید |
|
که بران از درم آن شاعر کرمانی را |
|
