خواجوی کرمانی (غزلیات)/بسالی کی چنان ماهی برآید
| بسالی کی چنان ماهی برآید | وگر آید ز خرگاهی برآید | |||||
| چو رخسارش ز چین جعد شبگون | کجا از تیره شب ماهی برآید | |||||
| اگر آئینه چینست رویش | بگیرد زنگ اگر آهی برآید | |||||
| بسا خرمن که در یکدم بسوزد | از آن آتش که نا گاهی برآید | |||||
| همه شب تا سحر بیدار دارم | بود کان مه سحرگاهی برآید | |||||
| گدایی کو بکوی دل فروشد | گر از جان بگذرد شاهی برآید | |||||
| عجب نبود درین میخانه خواجو | که از می کار گمراهی برآید | |||||