| | | | | | |
| |
بستیم دل در آن سر زلف دراز باز |
|
گشتیم صید آن صنم دلنواز باز |
|
| |
مرغی که بود بلبل بستانسرای شوق |
|
همچون تذرو گشت گرفتار باز باز |
|
| |
با ما اساس عربده و کین نهاده است |
|
آن چشم مست تیغ کش ترکتاز باز |
|
| |
فلفل فکنده است برآتش بنام ما |
|
آن خال هندوئی سیه مهره باز باز |
|
| |
اکنون که در کشاکش زلفت فتاده‌ایم |
|
ما و کمند عشق و شبان دراز باز |
|
| |
مجنون دلش بحلقه‌ی زنجیر می‌کشد |
|
دارد مگر بطره لیلی نیاز باز |
|
| |
با دوستان ز بهر چه در بسته‌ئی زبان |
|
باز آی و برگشای سر درج راز باز |
|
| |
با ما بساز یکنفس آخر که همچو عود |
|
ما را بسوخت مطربه‌ی پرده‌ساز باز |
|
| |
خواجو دگر بدام غمت پای بند شد |
|
محمود گشت فتنه روی ایاز باز |
|
