| | | | | | |
|
به بزمگاه صبوحی کنون بمجلس خاص |
|
حیات بخش بود جام می بحکم خواص |
|
|
ز شوق مجلس مستان نگر ببزم افق |
|
که زهره نغمه سرایست و مشتری رقاص |
|
|
بسوز مجمر عود ای مقیم خلوت انس |
|
بساز بزم صبوح ای ندیم مجلس خاص |
|
|
بگو که فاتحهی باب صبح خیزان را |
|
سپیده دم بدمد حرزی از سر اخلاص |
|
|
تو از جراحت دلهای خسته نندیشی |
|
که در ضمیر نیاری که الجروح قصاص |
|
|
محب روی تو رویم نمیتواند دید |
|
که گفتهاند که القاص لا یحب القاص |
|
|
نه در جمال تو مشتاق را مجال نظر |
|
نه از کمند تو عشاق را امید خلاص |
|
|
ز قید عشق تو میخواستم که بگریزم |
|
گرفت پیش ره اشکم که لات حین مناص |
|
|
غریض لجهی دریای عشق شد خواجو |
|
ولی چو در بکف آرد چه غم خورد غواص |
|