خواجوی کرمانی (غزلیات)/بیمار چشم مست تو رنجور خوشترست

by خواجوی کرمانی

	بیمار چشم مست تو رنجور خوشترست			لفظ خوشت ز لل منثور خوشترست
	عکس رخ تو در شکن طره‌ی سیاه			از نور شمع در شب دیجور خوشترست
	صحبت خوشست لیکن اگر نیک بنگری			جادوی ناتوان تو رنجور خوشترست
	بشکن خمار من بلب لعل جان‌فزای			کان چشم مست تست که مخمور خوشترست
	مشنو که روضه بی می و معشوق خوش بود			زیرا که ناله‌ی دهل از دور خوشترست
	عشرت خوشست خاصه در ایام نوبهار			لیکن بدور دختر انگور خوشترست
	در پای گل ترنم بلبل خوشست لیک			آواز چنگ و نغمه‌ی طنبور خوسترست
	منظور اگر نظر بودش با تو خوش بود			اما نظر بطلعت منظور خوشترست
	گفتم کمند زلف تو معذورم ار کشم			در تاب رفت و گفت که معذور خوشترست
	خواجو کنونکه موکب سلطان گل رسید			بستان خوشست و مجلس دستور خوشترست