| | | | | | |
|
بی گلبن وصلت بگلستان نتوان بود |
|
بی شمع جمالت بشبستان نتوان بود |
|
|
ای یار عزیز ار نبود طلعت یوسف |
|
با مملکت مصر به زندان نتوان بود |
|
|
در ظلمت اگر صحبت خضرت ندهد دست |
|
موقوف لب چشمهی حیوان نتوان بود |
|
|
دریاب که سیلاب سرشکم بشد از سر |
|
پیوسته چنین غرقهی طوفان نتوان بود |
|
|
بی رایحهی زلف تودر فصل بهاران |
|
از باد هوا خادم ریحان نتوان بود |
|
|
ور در سرآن زلف پریشان رودم دل |
|
از بهر دل خسته پریشان نتوان بود |
|
|
خاموش نشاید شدن از نالهی شبگیر |
|
زیرا که کم از مرغ خوش الحان نتوان بود |
|
|
صوفی اگر از می نشکیبد چه توان کرد |
|
با ساغر می منکر مستان نتوان بود |
|
|
تا خرقه بخون دل پیمانه نشوئی |
|
با پیر مغان بر سر پیمان نتوان بود |
|
|
خواجو چه نشینی که گر ایوب صبوری |
|
چندین همه در محنت کرمان نتوان بود |
|
|
رو ساز سفر ساز که از آرزوی گنج |
|
بی برگ درین منزل ویران نتوان بود |
|