| | | | | | |
|
تاجداری کند آنکس که ز سردر گذرد |
|
ره بمنزل برد آنکو ز سفر در گذرد |
|
|
کوه سنگین دل اگر قلزم چشمم بیند |
|
موج طوفان سرشکش ز کمر در گذرد |
|
|
نکند ترک شکر خندهی شیرین خسرو |
|
لیک پیش لب شیرین ز شکردر گذرد |
|
|
دیده دریا دلی از خون دلم میبیند |
|
کو تواند که روان از سر زر در گذرد |
|
|
نتواند که نهد بر سر کوی تو قدم |
|
مگر آنکس که نخست از سر سر در گذرد |
|
|
باد را بر سر زلف تو اگر باشد دست |
|
بهوایت ز سر سنبل تر در گذرد |
|
|
خنک آن خسته که در کوی تو بی بیم رقیب |
|
دهدش دست که چون باد سحردر گذرد |
|
|
چرخ را بر سر میدان محبت هر دم |
|
ناوک آه من از هفت سپر در گذرد |
|
|
گرقدم پیش نهی در صف عشقش خواجو |
|
تیر دلدوز فراقت ز جگر در گذرد |
|