| | | | | | |
| |
ترکم از غمزه چو ناوک بکمان در فکند |
|
ای بسا فتنه که هر دم بجهان در فکند |
|
| |
کمر ار نکته‌ئی از وصف میانش گویم |
|
خویشتن را بفضولی بمیان در فکند |
|
| |
گر در آن صورت زیبا نگرد صورتگر |
|
قلم از حیرت رویش ز بنان در فکند |
|
| |
تا چرا نرگس مست تو بقصد دل من |
|
هردم از غمزه خدنگی بکمان در فکند |
|
| |
بشکرخنده در آور نه یقین می‌دانم |
|
که دهان تو یقین را بگمان در فکند |
|
| |
باغبانرا چه تفاوت کند ار وقت سحر |
|
بچمن بلبل شوریده فغان در فکند |
|
| |
قلم ار شرح دهد قصه اندوه فراق |
|
ظاهر آنست که آتش بزبان درفکند |
|
| |
نرگس مست تو از کنج صوامع هر دم |
|
زاهدی را بخرابات مغان در فکند |
|
| |
خواجو از شوق لب لعل تو هنگام صبوح |
|
بقدح اشک چو یاقوت روان در فکند |
|
