| | | | | | |
|
جان وطن بر در جانان چه کند گر نکند |
|
تن خاکی طلب جان چه کند گر نکند |
|
|
هر گدایی که مقیم در سلطان گردد |
|
روز و شب خدمت دربان چه کند گر نکند |
|
|
بینوایی که برو لشکریان جور کنند |
|
روی در حضرت سلطان چه کند گر نکند |
|
|
طالب وصل حرم در شب تاریک رحیل |
|
تکیه بر خار مغیلان چه کند گر نکند |
|
|
آن نگارین مبرقع چو کند میل عراق |
|
دلم آهنگ سپاهان چه کند گر نکند |
|
|
چون زلیخا دلش از دست بشد ملکت مصر |
|
در سر یوسف کنعان چه کند گر نکند |
|
|
هر که در پای گلش برگ صبوحی باشد |
|
صبحدم عزم گلستان چه کند گر نکند |
|
|
زلف سرگشته که بر روی تو گشت آشفته |
|
گرد رخسار تو دوران چه کند گر نکند |
|
|
نتواند که ز هجر تو ننالد خواجو |
|
هر که خنجر خورد افغان چه کند گر نکند |
|