| | | | | | |
| |
جمشید بنده در دولتسرای ماست |
|
خورشید شمسه‌ی حرم کبریای ماست |
|
| |
جعد عروس ماهرخ حجله‌ی ظفر |
|
گیسوی پرچم علم سدره‌سای ماست |
|
| |
آن اطلس سیه که شب تار نام اوست |
|
تاری ز پرده‌ی در خلوتسرای ماست |
|
| |
کیوان که هست برهمن دیر شش دری |
|
با آن علو مرتبه مامور رای ماست |
|
| |
گر زیر دست ما بود آفاق دور نیست |
|
کافلاک را چو درنگری زیر پای ماست |
|
| |
بنمای ملکتی که نباشد خلل‌پذیر |
|
ور زانک هست مملکت دیرپای ماست |
|
| |
تا چتر ما همای هوای ممالکست |
|
فر همای سایه‌ی پر همای ماست |
|
| |
ما تاج تارک خلفای زمانه‌ایم |
|
وآئینه‌ی جمال خلافت لقای ماست |
|
| |
خورشید آتشین رخ گیتی فروز چرخ |
|
عکسی ز جام خاطر گیتی نمای ماست |
|
| |
خواجو سزد که بنده‌ی درگاه ما بود |
|
چون شاه هفت کشور گردون گدای ماست |
|
