| | | | | | |
|
خوشا به مجلس شوریدگان درد آشام |
|
بیاد لعل لبش نوش کرده جام مدام |
|
|
چنین شنیدهام از مفتی مسائل عشق |
|
که مرد پخته نگردد مگر ز باده خام |
|
|
جفا و نکبت ایام چون ز حد بگذشت |
|
بیار باده که چون باد میرود ایام |
|
|
خیال زلف و رخت گر معاونت نکند |
|
چگونه شام بصبح آورند و صبح بشام |
|
|
مرا ز لوح وجود این دو حرف موجودست |
|
دل شکسته چو جیم و قد خمیده چو لام |
|
|
اگر ببام برآیی که فرق داند کرد |
|
که طلعت تو کدامست و آفتاب کدام |
|
|
دمی ز وصل تو گفتم مگر به کام رسم |
|
دمم بکام فرو رفت و برنیامد کام |
|
|
براه بادیه هر کس که خون نکرد حلال |
|
حرام باد مرا و را وصال بیت حرام |
|
|
اگر بکنیت خواجو رسی قلم درکش |
|
که ننگ باشد ار از عاشقان برآید نام |
|