| | | | | | |
|
خیزید ای میخوارگان تا خیمه بر گردون زنیم |
|
ناقوس دیر عشق را بر چرخ بوقلمون زنیم |
|
|
هر چند از چار آخشپج و پنج حس در شش دریم |
|
از چار حد نه فلک یکدم علم بیرون زنیم |
|
|
گر رخش همت زین کنیم از هفت گردن بگذریم |
|
هنگام شب چون شبروان هنگامه برگردون زنیم |
|
|
بی دلستان دل خون کنیم وز دیدگان بیرون کنیم |
|
بر یاد آن پیمان شکن پیمانه را در خون زنیم |
|
|
ماییم چون مهمان او دور از لب و دندان او |
|
هر لحظهئی برخوان او انگشت بر افیون زنیم |
|
|
لیلی چو بنماید جمال از برقع لیلی مثال |
|
در شیوهی جان باختن صد طعنه بر مجنون زنیم |
|
|
خواجو چه اندیشی ز جان دامن برافشان بر جهان |
|
ما را گر از جان غم بود پس لاف عشقش چون زنیم |
|