خواجوی کرمانی (غزلیات)/خیز تا باده در پیاله کنیم
خیز تا باده در پیاله کنیم | گل روی قدح چو لاله کنیم | |||||
بی می جانفزای و نغمه چنگ | تا بکی خون خوریم و ناله کنیم | |||||
هر دم از دیدهی قدح پیمای | بادهی لعل در پیاله کنیم | |||||
شاد خواران چو مجلس آرایند | دفع غم را بمی حواله کنیم | |||||
با گل و لاله همچو بلبل مست | وصف آن عنبرین کلاله کنیم | |||||
وز شگرفان چارده ساله | دعوی عمر شصت ساله کنیم | |||||
چون به خوان وصال دست بریم | دو جهان را بیک نواله کنیم | |||||
وز بخار شراب آتش فام | ورق چهره پر ز ژاله کنیم | |||||
همچو خواجو بنام میخواران | مرغ دل را بخون قباله کنیم |