| | | | | | |
|
دامن خرگه برافکن ای بت کشمیر |
|
سرو قباپوش و آفتاب جهانگیر |
|
|
چهرهی خوب تو رشک لعبت نوشاد |
|
نرگس مستت بلای جادوی کشمیر |
|
|
نقش جمالت نگارخانهی مانی |
|
خط سیاه تو روزنامهی تقدیر |
|
|
ترک پری روی من ندانمت امروز |
|
خاطر صحراست یا عزیمت نخجیر |
|
|
خط کله برشکن گلاله برافشان |
|
بند قبا برگشای و جام طرب گیر |
|
|
از در خویشم مران که از خم گیسو |
|
حلق دلم بستهئی بحلقهی زنجیر |
|
|
درد و غمم چون ز پا فکند چه درمان |
|
کار دلم چون ز دست رفت چه تدبیر |
|
|
کشتن عشاق را چه حاجت شمشیر |
|
قصهی مشتاق را چه حاجت تقریر |
|
|
فصل بهاران نه ممکنست خموشی |
|
بلبل شب خیز را ز نالهی شبگیر |
|
|
هر که فرو خواند عشق نامهی خواجو |
|
کرد پر از خون دیده طی طوامیر |
|