| | | | | | |
|
در چمن دوش ببوی تو گذر میکردم |
|
قدح لاله پر از خون جگر میکردم |
|
|
پای سرو از هوس قد تو میبوسیدم |
|
در گل از حسرت روی تو نظر میکردم |
|
|
سخن طوطی خطت به چمن میگفتم |
|
نسبت پسته تنگت بشکر میکردم |
|
|
چشم نرگس به خیال نظرت میدیدم |
|
وانگه از ناوک چشم تو حذر میکردم |
|
|
چون صبا سلسلهی سنبل تر میافشاند |
|
یاد آن گیسوی چون عنبر تر میکردم |
|
|
هر زمانم که نظر بر رخ گل میافتاد |
|
صفت روی تو با مرغ سحر میکردم |
|
|
چون کمانخانهی ابروی تو میکردم یاد |
|
تیرآه از سپر چرخ بدر میکردم |
|
|
مشعل مه بدم سر فرو میکشتم |
|
شمع خاور ز دل سوخته بر میکردم |
|
|
چون فغان دل خواجو بفلک بر میشد |
|
کار دل همچو فلک زیر و زبر میکردم |
|