| | | | | | |
| |
دوش چون در شکن طره‌ی شب چین دادند |
|
مژده‌ی آمدن آن صنم چین دادند |
|
| |
بیدلانرا سخنی از رخ دلبر گفتند |
|
بلبلانرا خبری از گل نسرین دادند |
|
| |
باسیران بلا ملک امان فرمودند |
|
بفقیران گدا گنج سلاطین دادند |
|
| |
عطر مجنون همه از سنبل لیلی سودند |
|
کام خسرو همه از شکر شیرین دادند |
|
| |
سوز پروانه دگر در دل شمع افکندند |
|
مهر اورنگ بگلچهر خور آئین دادند |
|
| |
خضر را آگهی از آب حیان آوردند |
|
نامه‌ی ویس گلندام برامین دادند |
|
| |
روی اقبال بسوی من مسکین کردند |
|
شادی گمشده را با من غمگین دادند |
|
| |
بسها پرتوی از نور قمر بخشیدند |
|
بگیا نکهت انفاس ریاحین دادند |
|
| |
جان بشکرانه ده ایدل که کنون خواجو را |
|
کام دل زان لب جان‌پرور شیرین دادند |
|
