| | | | | | |
|
دیدم از دور بتی کاکلکش مشکینک |
|
دهنش تنگک و چون تنگ شکر شیرینک |
|
|
لبک لعل روان پرور کش جان بخشک |
|
سرک زلفک عنبر شکنش مشکینک |
|
|
در سخن لعلک در پوشک اودر پاشک |
|
بر سمن سنبل پرچینک او پرچینک |
|
|
چشمکش همچو دل ریشک من بیمارک |
|
دستکان کرده بخون دلکم رنگینک |
|
|
هست مرجان مرا قوت ز مرجانک او |
|
ای دریغا که نبودی دلکش سنگینک |
|
|
نرگسش مستک و عاشق کشک و خونخوارک |
|
سنبلش پستک و شورید گک و پرچینک |
|
|
زلفکش دلکشک و غمزه ککش دلدوزک |
|
برکش ناز کک و ساعد کش سیمینک |
|
|
گفتمش در غم عشقت دل خواجو خونشد |
|
بیش از این چند بگو صبر کند مسکینک |
|
|
رفت در خنده و شیرین لبک از هم بگشود |
|
گفت داروی دل و مرهم جانش اینک |
|