| | | | | | |
|
رحم بر گدایان نیست ماه نیمروزی را |
|
مهرماش چندان نیست ماه نیمروزی را |
|
|
روی پر نگارش بین چشم پرخمارش بین |
|
لعل آبدارش بین ماه نیمروزی را |
|
|
آن مهست یار رخسار شکرست یا گفتار |
|
عارضست یا گلزار ماه نیمروزی را |
|
|
جعد مشکبارش گیر زلف تابدارش گیر |
|
خیز و در کنارش گیر ماه نیمروزی را |
|
|
لعبت بری پیکر و آفتاب شب زیور |
|
گر ندیدهئی بنگر ماه نیمروزی را |
|
|
موسم سحر شد خیز باده در صراحی ریز |
|
در کمند زلف آویز ماه نیمروزی را |
|
|
می به می پرستان آر باده سوی مستان آر |
|
خیز و در شبستان آر ماه نیمروزی را |
|
|
یار جز جفاجو نیست گو مکن که نیکونیست |
|
هیچ مهر خواجو نیست ماه نیمروزی را |
|