خواجوی کرمانی (غزلیات)/رخش با آب و آتش در نقابست
| رخش با آب و آتش در نقابست | لبش با آتش اندر عین آبست | |||||
| شکنج طره‌اش برچهره گوئی | که از شب سایبان برآفتابست | |||||
| لب شیرین او یا جان شیرین | خط مشکین او یا مشگ نابست | |||||
| عقیقش کاتش اوآب لعلست | عذارش کاب او آتش نقابست | |||||
| شکردر اهتمام پر طوطیست | قمر در سایه‌ی پر غرابست | |||||
| ز چشمش فتنه بیدارست و چشمش | چو بختم روز و شب در عین خوابست | |||||
| عقیق اشک من در جام یاقوت | شراب لعل یا لعل مذابست | |||||
| سر انگشت نگارینت نگارا | بخون جان مشتاقان خضابست | |||||
| اگر شورم کنی ورتلخ گوئی | چو طوطی شکرت شیرین جوابست | |||||
| تن خواجو نگر در مهر رویت | که چون تار قصب بر ماهتابست | |||||