| | | | | | |
|
زهی ز بادهی لعلت در آتش آب زلال |
|
یکی ز حلقهی بگوشان حاجب تو هلال |
|
|
ندای عشق چو در داد خال مشکینت |
|
بگوش جان من آمد ز روضه بانگ بلال |
|
|
تو کلک منشی تقدیر بین بدان خوبی |
|
نهاده بر سر نون خط تو نقطهی خال |
|
|
چودر خیال خیال آید آن خیال چو موی |
|
نرفت یکسر مو نقشش از خیال خیال |
|
|
منال بلبل بیدل چو میشود حاصل |
|
ترا بکام دل از بوستان عشق منال |
|
|
اگر ز کوی تو دورم نمیشوم نومید |
|
چرا که مرد بهمت بود چو مرغ ببال |
|
|
ترا حرام نباشد که خون ما ریزی |
|
که هست پیش خداوند خون بنده حلال |
|
|
چنان بچشمهی نوش تو آرزومندم |
|
که راه بادیه مستسقیان بب زلال |
|
|
ز من چه دید که هردم که آید از کویت |
|
چو باد بگذرد از پیش من نسیم شمال |
|
|
رساندهام بکمال از محبت تو سخن |
|
اگر چه گفتهی خواجو کجا رسد بکمال |
|
|
شب فراق بگفتیم ترک صبح امید |
|
جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال |
|