| | | | | | |
|
زهی طناب سراپردهی تو گیسوی حور |
|
بزن سریر توجه ببارگاه سرور |
|
|
کجا منزل کروبیان بری هودج |
|
از این طوافگه اهرمن نکرده عبور |
|
|
علم چگونه زنی بر فضای عالم قدس |
|
اگر برون نبری رخت از اینسرای غرور |
|
|
چو این سراچهی خاکی مقام عاریتیست |
|
بعاریت نتوان گشت از این صفت مغرور |
|
|
اگر بگلشن انظر الیک ره نبری |
|
کجا بگوش تو آید صفیر طایر طور |
|
|
ببین که تخت سلیمان چگونه شد بر باد |
|
اگر چه بود بفرمان او وحوش و طیور |
|
|
ز مهره بازی اختر کجا شود ایمن |
|
کسی که روی نهد پیش رای او جیپور |
|
|
کمان حرص مکن زه که شهسوار اجل |
|
به نوک تیر برد چین از ابروی فغفور |
|
|
غلام همت صاحبدلان جانبازم |
|
که در عطیه شکورند و در بلیه صبور |
|
|
ز جام کبر و ریا مست کی شود خواجو |
|
کسی که در کنف کبریا بود مستور |
|