| | | | | | |
|
ز حال بیخبرانت خبر نمیباشد |
|
بکوی خسته دلانت گذر نمیباشد |
|
|
ز اشک و چهره مرا سیم و زر شود حاصل |
|
ولیک چشم تو بر سیم و زر نمیباشد |
|
|
سری بکلبهی احزان ما فرود آور |
|
گرت ز نالهی ما دردسر نمیباشد |
|
|
دو هفته هست که رفتی ولی بنامیزد |
|
مه دو هفته ازین خوبتر نمیباشد |
|
|
نه ز آب و خاک مجسم که روح پاکی از آنکه |
|
بدین لطافت و خوبی بشر نمیباشد |
|
|
بشب رسید مرا روز عمر بیتو ولیک |
|
شب فراق تو گوئی سحر نمیباشد |
|
|
توام جگر مخور ارزانکه من خورم شاید |
|
که قوت خسته دلان جز جگر نمیباشد |
|
|
بحسن خویش ترا چون نظر بود چه عجب |
|
گرت بجانب خواجو نظر نمیباشد |
|