| | | | | | |
|
ز شهریار که آید که حال یار بگوید |
|
رسد به بنده و رمزی ز شهریار بگوید |
|
|
بعندلیب نسیمی ز گلستان برساند |
|
بمرغ زار حدیثی ز مرغزار بگوید |
|
|
هر آنچه گوید از اوصاف دلبران دل رامین |
|
ز حسن ویس گل اندام گلعذار بگوید |
|
|
بدان قرار که دلبستگی نماید و فصلی |
|
از آن دو زلف پریشان بیقرار بگوید |
|
|
بگو که پردهسرا ساز را بساز درآرد |
|
مگر ترانهئی از قول آن نگار بگوید |
|
|
کدام ذره که از آفتاب روی بتابد |
|
کدام یار که ترک دیار یار بگوید |
|
|
چه سود نرگس سرمست را نصیحت بلبل |
|
که هیچ فائده نبود اگر هزار بگوید |
|
|
کسیکه در دم صبح از خمار جان به لب آرد |
|
کجا به ترک می لعل خوشگوار بگوید |
|
|
ز نوبهار چه پرسد نشان روی تو خواجو |
|
چرا که باد بود هر چه نوبهار بگوید |
|